„O psychoterapii praktycznie”
Jak to jest z tą psychoterapią? Czy w dzisiejszych czasach staje się fanaberią, czy forma rzetelnego wsparcia w napotykanych trudnościach i sposobem pracy nad sobą? Co na psychoterapii można wziąć „na warsztat” i po czym poznać, że spotkania przynoszą wymierny efekt? Czym psychoterapia różni się od coachingu?
W ramach DNI OTWARTYCH w Pracowni Psychoterapii PO WSPARCIE w Piasecznie poprowadzimy bezpłatne spotkanie na temat procesu terapeutycznego pt.: „Psychoterapia praktycznie”. Opowiemy czym psychoterapia jest, jakie są jej składowe elementy, kim jest klient i czego może oczekiwać od psychoterapeuty. Przybliżymy narzędzia, którymi posługujemy się w pracy terapeutycznej. Postaramy się również odpowiedzieć na Państwa pytania.
Warsztat „O psychoterapii praktycznie” odbędzie się 20.04.2018, 18:30 – 20:00. Prosimy o telefoniczne bądź mailowe zgłoszenia bezpośrednio u psychoterapeutek Moniki Bieleckiej-Prokop (tel.: 501 058 601) i Ewy Kamińskiej (tel.: 603 560 487):
https://psychoterapia-piaseczno.com.pl/contacts-2/
Czym jest psychoterapia indywidualna dorosłych i do kogo jest kierowana?
Psychoterapia indywidualna dorosłych dedykowana jest osobom, które ukończyły 18 rok życia. Jest cyklem spotkań odbywających się zazwyczaj raz w tygodniu. Pojedyncze spotkanie trwa 50 min. Psychoterapia, w zależności od zgłaszanej problematyki i obranego celu, może trwać od kilku (na ogół 10 – 15) do kilkudziesięciu spotkań. Cykl regularnych spotkań terapeutycznych nazywany jest procesem terapeutycznym. W czasie pierwszych 2-3 spotkań psychoterapeuta zapoznaje się z tematyką, z jaką przychodzi klient oraz jego motywacją do podjęcia psychoterapii – jest to część poświęcona zbieraniu wywiadu. Następnie psychoterapeuta zachęca klienta, by ten wyznaczył cel dla swojej psychoterapii. Jeżeli po serii konsultacji klient i terapeuta decydują się na wspólne spotkania, dochodzi do zawarcia między nimi kontraktu terapeutycznego. Kontrakt terapeutyczny przyjmuje formę pisemną bądź ustną. Prócz celu terapii, kontrakt zawiera również ogólne zasady dotyczące spotkań terapeutycznych – jak często odbywają się spotkania, o której godzinie, w jaki sposób można odwołać spotkanie, ile wynosi wysokość opłaty za sesję. Zbiór ogólnych zasad przyjętych w ramach indywidualnego procesu terapeutycznego nazywany jest settingiem.
Cel terapii jest bardzo ważnym elementem procesu. To klient, przy wsparciu psychoterapeuty, nakreśla swój cel terapii. W czasie trwania procesu, wcześniej obrany cel pełni rolę swoistego kompasu dla spotkań i jest narzędziem kontroli jego kierunku. Przypomina, co jest sednem spotkań. Cel może podlegać modyfikacji bądź zmianie i nierzadko tak się dzieje. Zawsze jednak odbywa się to po wcześniejszym wyrażeniu zgody przez klienta.
Kiedy warto przyjść na konsultacje do psychoterapeuty?
Klienci, którzy zgłaszają się na terapię mogą mieć różną motywację. Do najczęstszych powodów, dla których klienci sięgają po kontakt terapeutyczny należą:
– chęć lepszego poznania siebie – odpowiedzenia sobie na pytanie kim jestem, jakie są moje mocne strony, ale też jakie mam słabości; gdzie chcę zmierzać; jak chcę żyć; gdzie chcę być za 2, 5 czy 10 lat?
– potrzeba wzmocnienia poczucia własnej wartości i samoakceptacji
– zmaganie się z trudnościami w życiu zawodowym – strata pracy, konflikt z szefem, poczucie niedopasowania w pracy, wypalenie zawodowe, chęć zmiany zawodu
– problemy w relacjach z bliskimi osobami i chęć ich poprawy – kłótnie z partnerem, które wciąż się powtarzają; niemożność znalezienia partnera; zbytnie obciążenie trudami wychowawczymi, doświadczanie przemocy ze strony bliskich, rozpoznawanie u siebie zachowań agresywnych bądź autoagresywnych itp.
– poczucie osamotnienia
– spadek nastroju – przedłużające się okresy przygnębienia, smutku, poczucie braku sensu życia
– problemy ze snem
– częste odczuwanie niepokoju i lęku
– żałoba po stracie bliskiej osoby
– itp.
Co klient może zyskać dzięki psychoterapii?
W zależności od powodów, dla których przychodzi na terapię, klient może osiągnąć m.in. następujące cele (cele mogą łączyć się ze sobą i wpływać na siebie):
– wzmocnić samoakceptację – rozpoznawać swoje mocne strony i być świadomym swoich deficytów, bez wewnętrznego przymusu porównywania się do innych;
– w sposób spontaniczny i z poszanowaniem dla innych wyrażać siebie – swoje emocje, potrzeby, myśli, którymi chcemy się podzielić;
– budować bardziej satysfakcjonujące relacje – być w relacji z drugim człowiekiem, jednocześnie pozostając w zgodzie ze sobą;
– lepiej radzić sobie z napotykanymi trudnościami – rozpoznawać swoje stany emocjonalne i związane z nimi potrzeby; wiedzieć kiedy i po jakiego rodzaju wsparcie sięgnąć, by przywrócić równowagę emocjonalną;
– obniżyć poziom odczuwanego lęku – zrozumieć z czym jest związany, kiedy się nasila i znaleźć sposoby jak sobie z nim radzić
– prowadzić bardziej satysfakcjonujące życie – wyznaczać i realizować takie cele, które dają poczucie spełnienia.
W jaki sposób psychoterapeuta pracuje z klientem w czasie sesji?
Psychoterapia Gestalt, będąca terapią egzystencjalno-humanistyczną, bazuje w główniej mierze na relacji między terapeutą, a klientem, czyli na tym, co na bieżąco dzieje się w gabinecie terapeutycznym. A w gabinecie odtwarza się to, co dzieje się w codziennych relacjach klienta – sposób, w jaki klient wchodzi w kontakt, jak przeżywa ten kontakt, co myśli o sobie, co myśli o drugiej osobie, z którą jest w kontakcie, w jaki sposób wyraża swoje potrzeby i czy w ogólne, jak wyraża emocje, które pojawiają się pod wpływem tego, co dzieje się w relacji. Na tej podstawie terapeuta rozpoznaje schematy relacyjne klienta – nabyte w dzieciństwie wzorce zachowań, według których klient buduje relacje w życiu dorosłym. To, co w dzieciństwie pełniło funkcje adaptacyjną, w dorosłym życiu może blokować i utrudniać kontakt z innymi. Psychoterapeuta pomaga rozpoznawać te blokady i wspiera klienta w budowaniu nowych udrażniających sposobów kontaktowania się ze światem.
W miarę postępowania terapii, między klientem, a jego terapeutą powstaje tzw. przymierze terapeutyczne, bazujące na poczucie wzajemnego zaufania i szacunku. Klient decyduje o tym, czym chce się w danej chwili zajmować. Terapeuta mu w tym towarzyszy pełniąc rolę aktywnego obserwatora – zarówno wspierającego, jak i konfrontującego. Dzięki temu klient ma szanse zobaczyć swoją problematykę z innej perspektywy, uświadomić sobie to, co do tej pory pozostawało nieuświadomione, wyrazić związane z przeżyciem emocje.